Fosforan sodu (E339)

  • dr Bartosz Kulczyński

    autor:

    dr Bartosz Kulczyński

    Dietetyk

    Dietetyk, doktorant na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu, współzałożyciel Fundacji Dietoterapii i Promocji Zdrowia „Kierunek-Zdrowie”.

Ostatnia aktualizacja: 31 lipca 2023

  • Pisząc ten artykuł, korzystaliśmy z:
  • 4źródła
  • 0badań

Fosforan sodu (E339) to dodatek do żywności będący połączeniem kwasu fosforowego i jonów sodu. Jest on stosowany jako regulator kwasowości, przeciwzbrylacz i substancja wiążąca jony metali.

Bezpieczeństwo:

bezpieczny

Wpływ na zdrowie:

neutralny

Nazwy:

fosforan sodu, E339, fosforan monosodowy (E339i), fosforan disodowy (E339ii), fosforan trisodowy (E339iii)

Pochodzenie:

syntetyczne

Właściwości:

regulator kwasowości, środek przeciwzbrylający, substancja wiążąca (chelatująca) jony metali

Występowanie w żywności:

sery topione, płatki śniadaniowe, musli

ADI:

40 mg/kg masy ciała/dzień


W pigułce

  • Fosforan sodu (E339) to dodatek do żywności pełniący funkcje regulujące kwasowość, przeciwzbrylające i wiążące jony metali.
  • Fosforan sodu jest dodawany najczęściej do serów topionych i płatków śniadaniowych/musli.
  • Fosforan sodu jest związkiem bezpiecznym dla zdrowia i jego spożycie nie wiąże się z wystąpieniem jakichkolwiek skutków ubocznych.
  • Fosforan sodu zawiera w swoim składzie fosfor, dlatego osoby, które dostarczają nadmiernych ilości fosforu z dietą powinny ograniczyć spożycie produktów, do których dodano fosforany, w tym fosforan sodu.

Co to jest fosforan sodu (E339)?

Pod względem budowy chemicznej fosforan sodu to sól sodowa kwasu fosforowego. Powstaje on w wyniku reakcji chemicznej pomiędzy kwasem fosforowym i węglanem sodu lub wodorotlenkiem sodu.

Fosforan sodu występuje w trzech różnych formach, jako:

  • Fosforan monosodowy (E339i) 
  • Fosforan disodowy (E339ii) 
  • Fosforan trisodowy (E339iii)

Fosforan sodu - właściwości

Fosforan sodu (E339) jest dodawany do niektórych produktów spożywczych ze względu na swoje działanie regulujące kwasowość i przeciwzbrylające. W ten sposób wpływa korzystnie na walory sensoryczne produktów (np. smak, zapach) i przedłuża ich trwałość. Fosforan sodu wykorzystywany jest też jako stabilizator dla produków mlecznych, mięsnych i rybnych. 

Dodatkowo posiada on właściwości chelatujące (wiążące jony metali) i w ten sposób może zapobiegać np. utracie barwy produktów, a także chronić witaminę C obecną w produktach przed zniszczeniem.

Zastosowanie fosforanu sodu w produktach mięsnych pozwala na ograniczenie ilości użytej soli kuchennej. Fosforan sodu może zmniejszać niekorzystne procesy utleniania tłuszczu obecnego w mięsie, które prowadzą do zepsucia tych produktów. Dodatkowo związek ten polepsza strukturę produktów poprzez wiązanie białek.

W serach topionych fosforan sodu zapobiega oddzielaniu się białka i tłuszczu, poprawia lepkość tych produktów i odczucie w ustach.

Fosforan sodu - szkodliwość

Spożywanie fosforanu sodu nie przyczynia się do występowania żadnych działań niepożądanych, w tym związek ten nie jest ani genotoksyczny, ani rakotwórczy.

Dla fosforanu sodu (E339) i innych związków z grupy fosforanów ustalono limit dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI) na poziomie 40 mg/kg masy/dzień w przeliczeniu na kwas fosforowy.

Amerykańska Agencja ds. Leków i Żywności wpisała fosforan sodu na listę GRAS, czyli substancji powszechnie uznanych za bezpieczne.

Kto powinien rzadziej sięgać po produkty fosforanem sodu?

W przypadku dostarczania wraz z dietą zbyt dużych ilości fosforu i jednocześnie zbyt małych ilości wapnia, zaleca się ograniczyć spożycie produktów zawierających fosforany, w tym fosforan sodu (E339). Wynika to z tego, że fosforan sodu zawiera w swojej cząsteczce fosfor, przycyniając się do nadmiernego spożycia tego pierwiastka.

Fosforan sodu w ciąży

Fosforan sodu może być bezpiecznie spożywany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią.

Fosforan sodu - zastosowanie

Fosforan sodu (E339) jest zazwyczaj dodawany do takich produktów spożywczych, jak:

  • sery topione,
  • płatki kukurydziane,
  • musli,
  • wędliny paczkowane,
  • batony zbożowe.

Więcej podobnych treści

  • dr Bartosz Kulczyński

    autor:

    dr Bartosz Kulczyński

    Dietetyk

    Dietetyk, doktorant na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu, współzałożyciel Fundacji Dietoterapii i Promocji Zdrowia „Kierunek-Zdrowie”.


Czy ten artykuł okazał się pomocny?

Oceń wpis i pomóż nam w stworzeniu najlepszego w polskim internecie źródła wiedzy o zdrowiu. Czekamy na Twoje uwagi :)

Dziękujemy za oddany głos!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Cieszymy się, że znalazłeś w tym artykule to, czego szukałeś ;)

Dziękujemy za komentarz!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Dołożymy wszelkich starań aby nasze artykuły były lepsze.

Twoim zdaniem czegoś tu zabrakło?

Daj nam znać, a wspólnie uzupełnimy ten artykuł


Spis badań i źródeł

Masz pytanie?

Jeśli chciałbyś wiedzieć więcej na ten temat lub wiesz jak uzupełnić artykuł, napisz do nas. Nasi specjaliści udzielą Tobie szybkiej odpowiedzi i przeanalizują proponowane zmiany w treści.

Administratorem Twoich danych osobowych jest vitapedia.pl. Twoje dane posłużą nam wyłącznie do kontaktowania się z Tobą.

Newsletter