Żółcień chinolinowa (E104)

  • autor:

    Paulina Styś-Nowak

    Dietetyk

    Ukończyła studia na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Autorka wielu artykułów popularnonaukowych na temat żywienia i szeroko pojętej dietetyki.

Żółcień chinolinowa (E104)

Ostatnia aktualizacja: 15 lutego 2023

  • Pisząc ten artykuł, korzystaliśmy z:
  • 9źródła
  • 2badań

Żółcień chinolinowa to barwnik spożywczy oznaczony symbolem E104. Jest dodawana do żywności, kosmetyków, a nawet leków, aby nadać im żółtą barwę.

Żółcień chinolinowa wchodzi w skład tzw. szóstki z Southampton, czyli syntetycznych barwników, powiązanych z nadpobudliwością u dzieci.

Bezpieczeństwo:

Podejrzany

Wpływ na zdrowie:

Negatywny: może powodować nadpobudliwość u dzieci i wywoływać reakcje alergicze u osób wrażliwych


W pigułce

  • Żółcień chinolinowa to barwnik (E104) nadający produktom żółty kolor.
  • Dzienne bezpieczne spożycie (ADI) dla żółcieni chinolinowej wynosi 0,5 mg/kg masy ciała/ dobę.
  • Żółcień chinolinowa nie jest powiązana z działaniem rakotwórczym i genotoksycznym.
  • Żółcień chinolinowa, razem z innymi barwnikami syntetycznymi, może być przyczyną nadpobudliwości dzieci.
  • Spożycie produktów z żółcienią chinolinową może u osób wrażliwych powodować wystąpienie reakcji alergicznej w postaci pokrzywki, nieżytu nosa i astmy.
  • Brakuje badań, oceniających bezpieczeństwo stosowania żółcieni chinolinowej u kobiet w ciąży.

Co to jest żółcień chinolinowa?

Żółcień chinolinowa to organiczny związek chemiczny, barwnik chinoftalonowy, będący mieszaniną pochodnych kwasu mono-, di- i trisulfonowego. Znany jest pod wieloma nazwami, z których najpopularniejsze to: żółcień kwasowa 3, żółcień chinolinowa WS oraz D&C Yellow No. 10

Ma postać zielonkawo - żółtego, bezzapachowego proszku lub granulek. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dając żółtą barwę roztworu. Żółcień chinolinowa stosowana w przemyśle pozyskiwana jest na drodze syntezy chemicznej w reakcji sulfonowania.

Żółcień chinolinowa - szkodliwość

Żółcień chinolinowa nie została powiązana z działaniem genotoksycznym czy rakotwórczym.

ADI (bezpieczne dzienne spożycie) dla żółcieni chinolinowej wynosi 0,5 mg/ kg masy ciała/ dobę. Poziom ten został zmniejszony z 10 mg / kg masy ciała dobę w 2009 roku przez EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności).

Zgodnie z danymi szacunkowymi, średnie narażenie na żółcień cholinową z diety dla europejskich dzieci w wieku 1 - 10 lat wynosi 0,45 - 2,0 mg/ kg masy ciała/ dobę, zaś w skrajnych przypadkach może być to nawet 4,1 mg/ kg masy ciała/ dobę. W przypadku osób dorosłych pijących umiarkowane ilości napojów, średnia ilość spożywanej żółcieni chinolinowej wynosi 0,5 mg/ kg masy ciała/ dobę. Z kolei dorośli spożywający duże ilości napojów bezalkoholowych narażeni są na żółcień chinolinową w dawce 1,2 mg/ kg masy ciała/ dobę .

Jak widać, osoby spożywające duże ilości słodyczy oraz napojów bezalkoholowych, które to stanowią największe źródło żółcieni chinolinowej, przekraczają w znaczącym stopniu ustalony próg ADI, mówiący o granicy bezpiecznego spożycia dla danej substancji.

Uwaga

uwaga!

Żółcień chinolinowa jest zakazana do stosowania w żywności w USA, Japonii i Norwegii.

Żółcień chinolinowa może powodować reakcje alergiczne

Żółcień chinolinowa u osób wrażliwych może być przyczyną reakcji alergicznej w postaci pokrzywki, nieżytu nosa i astmy. Objawy te występowały jako wynik spożycia żółcieni chinolinowej wraz z innymi barwnikami syntetycznymi i były obserwowane w bardzo rzadkich przypadkach. Co istotne, u osób wrażliwych skutki uboczne spożycia barwników mogą pojawiać się nawet przy niewielkich ich ilościach, mieszczących się w zakresie ustalonego ADI .

Żółcień chinolinowa może powodować nadpobudliwość u dzieci

Żółcień chinolinowa, a także inne barwniki określane mianem szóstki z Southampton, mogą sprzyjać nadpobudliwości u dzieci .

Naukowcy wykazali, że spożycie produktów, zawierających mieszaninę sztucznych barwników (w tym żółcień chinolinową) w połączeniu z konserwantem benzoesanem sodu (E211) przyczynia się do nadaktywności u dzieci w wieku 3 i 8-9 lat, przypominającej zachowania charakterystyczne dla ADHD (m.in. zaburzenia koncentracji, nadpobudliwość ruchową, niepokój) .

W wyniku ponownej analizy dostępnych danych w 2009 roku, eksperci z Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (FDA) nie potwierdzili związku między wpływem substancji barwiących na zachowanie u dzieci .

Mimo to, unijne rozporządzenie z nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. nakazuje producentom żywności zamieścić na etykiecie produktu spożywczego, zawierającego jeden z barwników tzw. szóstki z Southampton informację o możliwym szkodliwym wpływie danego barwnika na aktywność i skupienie uwagi u dzieci .

Do barwników tych należą:

  • żółcień chinolinowa (E 104),
  • żółcień pomarańczowa FCF (E110)
  • azorubina/karmoizyna (E 122),
  • pąs 4R (E 124),
  • tartrazyna (E 102),
  • czerwień allura (E 129).

Żółcień chinolinowa w ciąży

Jak dotąd nie przeprowadzono badań, oceniających wpływ żółcieni chinolinowej na rozwój płodu i dziecka. Barwnik ten występuje przede wszystkim w mocno przetworzonych produktach, które warto maksymalnie ograniczyć w diecie ciężarnych. Dzięki temu zostaje zminimalizowane ryzyko narażenia na żółcień chinolinową dla kobiet w ciąży.

Żółcień chinolinowa - zastosowanie

Żółcień chinolinowa znajduje się w:

  • produktach spożywczych: lukrach, posypkach i polewach do ciast, gumach do żucia, lodach, żelkach, cukierkach, galaretkach, ciastkach i innych wyrobach cukierniczych, deserach mlecznych, dżemach i marmoladach, musztardzie, serach topionych, gotowych sosach, napojach gazowanych i niegazowanych, napojach izotonicznych, napojach alkoholowych ,
  • lekach i suplementach diety: syropach, tabletkach do ssania na ból gardła, otoczkach tabletek, żelkach i lizakach witaminowych
  • kosmetykach: szminkach, pastach do zębów, mydłach, farbach do włosów.

Barwnik ten stosuje się także do barwienia tkanin, takich jak jedwab, wełna czy nylon.

Więcej podobnych treści

  • autor:

    Paulina Styś-Nowak

    Dietetyk

    Ukończyła studia na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Autorka wielu artykułów popularnonaukowych na temat żywienia i szeroko pojętej dietetyki.


Czy ten artykuł okazał się pomocny?

Oceń wpis i pomóż nam w stworzeniu najlepszego w polskim internecie źródła wiedzy o zdrowiu. Czekamy na Twoje uwagi :)

Dziękujemy za oddany głos!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Cieszymy się, że znalazłeś w tym artykule to, czego szukałeś ;)

Dziękujemy za komentarz!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Dołożymy wszelkich starań aby nasze artykuły były lepsze.

Twoim zdaniem czegoś tu zabrakło?

Daj nam znać, a wspólnie uzupełnimy ten artykuł


Spis badań i źródeł

Masz pytanie?

Jeśli chciałbyś wiedzieć więcej na ten temat lub wiesz jak uzupełnić artykuł, napisz do nas. Nasi specjaliści udzielą Tobie szybkiej odpowiedzi i przeanalizują proponowane zmiany w treści.

Administratorem Twoich danych osobowych jest vitapedia.pl. Twoje dane posłużą nam wyłącznie do kontaktowania się z Tobą.

Newsletter