Solanina

Solanina w ziemniakach

Źródłem solaniny w diecie człowieka są ziemniaki. Trzeba jednak podkreślić, że najwyższe ilości solaniny znajdują się w liściach, kwiatach, skórce i łodygach ziemniaków. Dodatkowo im ziemniak bardziej dojrzały, tym zawiera mniej solaniny. Dlatego też nie powinniśmy spożywać ziemniaków zielonych, niedojrzałych.

Warto też zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w niewłaściwych warunkach (zbyt niska temperatura, przechowywanie w jasnym świetle) powoduje wzrost solaniny w ziemniaku.

Związki o podobnej budowie i podobnym działaniu do solaniny (ale nieco innej nazwie) występują również w innych roślinach psiankowatych, np. w:

• Pomidorach (tomatyna)
• Bakłażanie (solasonina)

Solanina - działanie toksyczne

Zatrucie solaniną może objawiać się m.in.:

• Bólami głowy
• Bólami brzucha
• Nudnościami
• Wymiotami
• Poceniem się
• Biegunką
• Skurczem oskrzeli
• Sennością
• Zaburzeniami świadomości
• Zaburzeniami rytmu pracy serca (tachykardia)

Objawy toksyczności ostrej solaniny wynikają z jej zdolności do hamowania aktywności acetylocholinesterazy.

Symptomy zatrucia pojawiają się zwykle 7-19 godzin od spożycia wysokich ilości solaniny.

Uważa się, że silnie toksyczne są dawki glikoalkaloidów (solaniny i chakoniny) na poziomie 1-5 mg/kg masy ciała. Przy czym szacuje się, że dorosła osoba (o masie ciała 70 kg) spożywa średnio 0,18 mg glikoalkaloidów/kg masy ciała.

Wobec tego warto podkreślić, że zatrucia solaniną są bardzo sporadyczne.