Miruna

  • autor:

    Paulina Styś-Nowak

    Dietetyk

    Ukończyła studia na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Autorka wielu artykułów popularnonaukowych na temat żywienia i szeroko pojętej dietetyki.

Miruna

Ostatnia aktualizacja: 14 marca 2023

  • Pisząc ten artykuł, korzystaliśmy z:
  • 4źródła
  • 7badań

Miruna to ryba o białym, soczystym i kruchym mięsie o delikatnym smaku. Przynależy do rodziny morszczukowatych (Merluccidae) i rzędu dorszokształtnych (Gadiformes). Jest zasobna w składniki odżywcze, dzięki czemu ma swoje szczególne miejsce w zdrowej diecie.


W pigułce

  • Miruna dostarcza dużo białka, witamin z grupy B oraz składników mineralnych (selenu, fosforu, potasu i żelaza).
  • Miruna, jako chuda ryba, odgrywa istotną rolę w profilaktyce nadwagi i otyłości oraz chorób serca.
  • Miruna cechuje się niskim stopniem zanieczyszczenia rtęcią.
  • Miruna może być spożywana przez kobiety w ciąży i małe dzieci.
  • Miruna może być przyczyną alergii pokarmowej.

Miruna to gatunek ryby blisko spokrewniony z dorszem. Występuje w południowo-wschodnim Pacyfiku i południowo-zachodnim Atlantyku, a także Nowej Zelandii i okolicach Australii. Znana jest również pod innymi nazwami, takimi jak grenadier niebieski (błękitny) i buławnik. W sklepach można ją dostać pod postacią mrożonych filetów, które świetnie nadają się do gotowania na parze, smażenia, pieczenia i duszenia.

Wyróżnia się dwa główne rodzaje miruny:

  • miruna nowozelandzka (Macruronus novaezelandiae),
  • miruna patagońska (Macruronus magellanicus).

Miruna - wartości odżywcze

Miruna jest chudą rybą o niskiej zawartości kalorii, jednocześnie dostarcza bardzo dużo pełnowartościowego białka. Z uwagi na niewielki udział tłuszczu w mięsie miruny, nie stanowi ona dobrego źródła kwasów omega-3 na tle innych ryb.

Wartości odżywcze w przeliczeniu na 1 porcję (150 g) surowej miruny nowozelandzkiej:

  • Kalorie - 151 kcal
  • Białko - 33 g
  • Tłuszcz - 1,95 g

Miruna jest bogatym źródłem witamin z grupy B (szczególnie B12, B6 i niacyny) oraz składników mineralnych (selenu, fosforu, potasu i żelaza).

Czy miruna jest zdrowa?

Mirunę z pewnością można uznać za zdrową rybę o niskim stopniu zanieczyszczenia. Stanowi cenne źródło wysokowartościowego białka, a także wielu witamin i minerałów. Przeprowadzone do tej pory badania wskazują, że chude ryby (w tym miruna) odgrywają istotną rolę w profilaktyce chorób serca oraz nadwagi i otyłości.

Miruna może zmniejszać ryzyko chorób serca

Na podstawie przeglądu badań z 2020 roku naukowcy wykazali, że spożycie ryb ogółem wiąże się z mniejszą częstością występowania choroby niedokrwiennej serca (CHD) .

W badaniu, uwzględniającym 13 - letni okres obserwacji ponad 36 000 osób, ustalono, że spożycie chudych wpływa wyjątkowo korzystnie na zmniejszenie ryzyka zespołu metabolicznego i chorób układu krążenia. U osób jedzących chude ryby co najmniej raz w tygodniu zaobserwowano obniżenie poziomu triglicerydów oraz podwyższenie poziomu cholesterolu HDL (tzw. "dobry" cholesterol) .

Miruna może wspomagać odchudzanie

Miruna, jako chuda i niskokaloryczna ryba, może być spożywana na diecie odchudzającej, sprzyjającej utracie nadmiernej masy ciała.

W przytoczonym powyżej 13 - letnim badaniu wykazano, że spożycie chudych ryb przynajmniej raz w tygodniu jest powiązane ze zmniejszeniem obwodu talii u mężczyzn. Z kolei konsumpcja ryb tłustych koreluje ze zwiększonym obwodem talii u obu płci .

Metaanaliza, podsumowująca związek pomiędzy konkretnymi grupami pokarmów a ryzykiem nadwagi i otyłości wykazała, że zwiększone spożycie ryby prawdopodobnie sprzyja zmniejszeniu tego ryzyka. Jednakże autorzy badania podkreślają, że potrzeba większej ilości wysokiej jakości badań, aby potwierdzić uzyskane wyniki .

Miruna może zapobiegać niedokrwistości

Miruna, podobnie jak inne ryby, jest bogatym źródłem witaminy B12. Uwzględnienie miruny w swoim jadłospisie może być istotnym wsparciem terapii niedokrwistości złośliwej, wynikającej z niedoboru witaminy B12 .

Czy miruna jest zanieczyszczona?

W polskim badaniu z 2017 roku wykazano, że miruna (Macruronus magellanicus) nie jest zanieczyszczona rtęcią. Średnie stężenie rtęci w rybie nie przekraczało maksymalnego dopuszczalnego stężenia ustanowionego rozporządzeniem Komisji Unii Europejskiej .

Badanie przeprowadzone w Nowej Zelandii wykazało, że poziom rtęci metylowej w mirunie wynosił 0,07–0,14 ug/kg. Oznacza to, że osoba ważąca 70 kg musiałaby spożywać każdego dnia ok. 50 kg miruny, aby przekroczyć dopuszczalny limit dla rtęci .

Na podstawie badania z 2022 roku wiadomo także, że miruna nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka pod względem zawartości innych metali: miedzi (Cu), żelaza (Fe), manganu (Mn) i cynku (Zn) .

Zgodnie z wytycznymi FDA (Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków) kobiety w ciąży mogą bezpiecznie jeść od 2 - 3 porcji (1 porcja to ok. 112 g) ryb o niskiej zawartości rtęci na tydzień. Dzieci w wieku 1 - 3 lat mogą spożywać 2 porcje po ok. 28 g dorsza na tydzień .

Miruna - przeciwwskazania

Miruna, jak każda inna ryba, może być przyczyną wystąpienia alergii pokarmowej.

Jeśli po spożyciu miruny zaobserwujesz u siebie niepokojące objawy (pokrzywkę, nudności, wymioty, biegunkę, katar, ból głowy, trudności z oddychaniem) skonsultuj się z lekarzem .

Więcej podobnych treści

  • autor:

    Paulina Styś-Nowak

    Dietetyk

    Ukończyła studia na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Autorka wielu artykułów popularnonaukowych na temat żywienia i szeroko pojętej dietetyki.


Czy ten artykuł okazał się pomocny?

Oceń wpis i pomóż nam w stworzeniu najlepszego w polskim internecie źródła wiedzy o zdrowiu. Czekamy na Twoje uwagi :)

Dziękujemy za oddany głos!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Cieszymy się, że znalazłeś w tym artykule to, czego szukałeś ;)

Dziękujemy za komentarz!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Dołożymy wszelkich starań aby nasze artykuły były lepsze.

Twoim zdaniem czegoś tu zabrakło?

Daj nam znać, a wspólnie uzupełnimy ten artykuł


Spis badań i źródeł

  • https://acaai.org/allergies/allergic-conditions/food/fish/
  • Mark J Koury i wsp.: New insights into erythropoiesis: the roles of folate, vitamin B12, and iron. Annu Rev Nutr, 2004;24:105-31., 24, 105-31.
  • Renata Kuras i wsp.: Assessment of Mercury Intake from Fish Meals Based on Intervention Research in the Polish Subpopulation. Biol Trace Elem Res, 2017, 179(1), 23-31.
  • Christine Tørris i wsp.: Lean Fish Consumption Is Associated with Beneficial Changes in the Metabolic Syndrome Components: A 13-Year Follow-Up Study from the Norwegian Tromsø Study. Nutrients, 2017, 9(3), 247.
  • Sabrina Schlesinger i wsp.: Food Groups and Risk of Overweight, Obesity, and Weight Gain: A Systematic Review and Dose-Response Meta-Analysis of Prospective Studies. Adv Nutr, 2019, 10(2), 205-218.
  • Bo Zhang i wsp.: Fish Consumption and Coronary Heart Disease: A Meta-Analysis. Nutrients, 2020, 12(8), 2278.

Masz pytanie?

Jeśli chciałbyś wiedzieć więcej na ten temat lub wiesz jak uzupełnić artykuł, napisz do nas. Nasi specjaliści udzielą Tobie szybkiej odpowiedzi i przeanalizują proponowane zmiany w treści.

Administratorem Twoich danych osobowych jest vitapedia.pl. Twoje dane posłużą nam wyłącznie do kontaktowania się z Tobą.

Newsletter