Jak dawkować Witaminę K?

  • dr Bartosz Kulczyński

    autor:

    dr Bartosz Kulczyński

    Dietetyk

    Dietetyk, doktorant na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu, współzałożyciel Fundacji Dietoterapii i Promocji Zdrowia „Kierunek-Zdrowie”.

Ostatnia aktualizacja: 13 września 2021

  • Pisząc ten artykuł, korzystaliśmy z:
  • 22źródła
  • 2badań

Witamina K należy do grupy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i pełni ważne funkcje w ludzkim organizmie.  W zależności od płci i wieku powinno spożywać się odmienne dawki witaminy K. Występuje ona w wielu produktach spożywczych, dlatego bardzo rzadko zdarza się abyśmy nie dostarczali jej w odpowiednich ilościach. 


W pigułce

  • Witamina K występuje głównie w postaci filochinonu (witamina K1) i menadionu (witamina K2)
  • Głównym źródłem witaminy K w diecie są zielone warzywa liściaste i warzywa kapustne
  • Dorosły człowiek powinien spożywać ok. 60 µg witaminy K / dzień
  • Niedoborem witaminy K zagrożone są szczególnie noworodki, dlatego też w ramach profilaktyki niedoborów zaleca się podawanie witaminy domięśniowo tuż po urodzeniu
  • Witamina K spożywana razem z witaminą D wpływa korzystnie na zdrowie kości i naczyń krwionośnych
  • Nie określono górnego poziomu spożycia witaminy K
  • W Japonii witamina K stosowana jest w mega dawkach w leczeniu osteoporozy
  • Witamina K wchodzi w interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi (warfaryną) - nie należy jej przyjmować w połączeniu z nimi

Gdzie występuje Witamina K?

Bogatym źródłem witaminy K1 są zielone warzywa liściaste

Spośród wszystkich surowców, najbogatsza w witaminę K1 jest świeża natka pietruszki. Jedna łyżeczka pietruszki (ok. 5 g) dostarcza aż 60 µg witaminy K, co w pełni pokrywa zapotrzebowanie człowieka na ten składnik.

Dobrym roślinnym źródłem witaminy K są również inne zielone warzywa: rzeżucha, szpinak, jarmuż, endywia, szczypiorek, brukselka, sałata, brokuły, kapusta.

W mniejszych ilościach witamina K obecna jest również w olejach roślinnych (sojowym, rzepakowym), margarynie, orzechach nerkowca i kiwi.

Witamina K2 znajduje się w produktach pochodzenia zwierzęcego

Witaminę K (szczególnie jej formę K2) można spotkać też w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak: wątroba z gęsi, salami, mięso z piersi kurczaka, żółtko jaja.

Witamina K2 występuje w produktach fermentowanych

Witamina K2 obecna jest również w produktach fermentowanych. Tradycyjna japońska potrawa nazywana natto (sfermentowana soja) zawiera nawet 1600 µg witaminy K w 100 g produktu. Niewielkie ilości witaminy K2 można znaleźć w serach twardych (np. Gouda) i miękkich (sery pleśniowe).

Zwyczajowo stosowana dieta dostarcza głównie witaminę K1

Według danych naukowych, witamina K1 stanowi ok. 60-90% całkowitej puli dostarczanej witaminy K z pożywienia.

Witamina K jest wytwarzana w organizmie człowieka

Jedna z form witaminy K – witamina K2, nazywana menachinonem jest syntetyzowana w przewodzie pokarmowym człowieka (głównie w jelicie krętym i czczym) za sprawą obecnej w nim flory bakteryjnej

Jak dawkować Witaminę K?

Witaminę K należy spożywać w ilości ok. 1 µg / kg masy ciała

Zapotrzebowanie na witaminę K zależy szczególnie od płci, wieku i stanu fizjologicznego organizmu.

Osoby dorosłe powinny średnio spożywać ok. 60 µg witaminy K na dobę. Dla uproszczenia jest to 1 µg na 1 kg masy ciała.

W poniższej tabeli zamieszczono szczegółowe informacje dotyczące wystarczających poziomów spożycia witaminy K.  

Tabela 1. Zapotrzebowanie człowieka na witaminę K.
Płeć i wiek Dawka witaminy K
(µg/dzień)
Niemowlęta
0-0,5 5
0,5-1,0 8,5
Dzieci
1-3 lat 15
4-6 lat 20
7-9 lat 25
Chłopcy
10-12 lat 40
13-15 lat 50
16-18 lat 65
Dziewczęta
10-12 lat 40
13-15 lat 50
16-18 lat 55
Mężczyźni
>18 lat 65
Kobiety
>18 lat 55
Kobiety ciężarne 55
Kobiety karmiące 55

Podane w tabeli zalecane spożycie odnosi się do takiej ilości witaminy K, która pozwala zapewnić odpowiednią aktywność czynników krzepnięcia krwi. Wydaje się jednak, że aby witamina K spełniała jeszcze inne funkcje terapeutyczne, jej spożycie powinno być wyższe niż to proponowane i wynosić nawet ok. 1 mg/dzień.

Zwyczajowa dieta pokrywa zapotrzebowanie na witaminę K

Według danych naukowych, średnie spożycie witaminy K w ogólnej populacji mieści się w zakresie 60 – 200 µg/ dzień, co oznacza, że jej zbyt niskie spożycie wśród społeczeństwa zdarza się stosunkowo rzadko

Spożywanie odpowiedniej ilości witaminy K zapobiega m.in. samoistnym krwawieniom i wzmacnia układ kostny.

Nie ustalono tolerowanej górnej dawki witaminy K

Według założeń naukowców, dopuszczalny górny poziom spożycia danego składnika odżywczego to taka jego maksymalna ilość, która nie powoduje u większości społeczeństwa skutków ubocznych.

W przeprowadzonych badaniach na zwierzętach i z udziałem ludzi nie zaobserwowano żadnych działań niepożądanych związanych ze spożywaniem naturalnej witaminy K w postaci żywności lub suplementów diety. Dlatego też nie ustalono dla witaminy K maksymalnego progu spożycia.

Witamina K dla noworodków

Niemowlętom tuż po urodzeniu należy podawać witaminę K

Ze względu na niewielki stopień przenikania witaminy K przez łożysko, nierozwiniętą jeszcze mikroflorę jelitową produkującą witaminę K oraz na niską zawartość tego składnika w mleku matki, aktualne zalecenia przewidują domięśniowe lub doustne podanie witaminy K wszystkim nowonarodzonym dzieciom.

Rekomenduje się, aby noworodkom donoszonym podawać jednorazowo witaminę K domięśniowo w dawce 1 mg w ciągu pierwszych 6h po urodzeniu.

Schemat podawania witaminy K noworodkom

W sytuacji niewyrażenia zgody przez rodziców na domięśniową podaż witaminy K lub w przypadku wystąpienia hemofilii (choroby genetycznej związanej z niedoborem czynników krzepnięcia krwi) stosuje się:

  • podanie doustne tuż po urodzeniu, w dawce 2 mg oraz następnie 1 mg / tydzień u niemowląt karmionych piersią aż do ukończenia 3. miesiąca życia

lub

  • podanie doustne tuż po urodzeniu, w dawce 3 x 2 mg oraz następnie ta sama dawka podawana jest między 4, a 6 dniem życia i pomiędzy 4, a 6 tygodniem życia

Należy zaznaczyć, że w momencie, gdy dziecko zwymiotuje w okresie 1h od momentu podania, czynność tą należy powtórzyć.

U noworodków urodzonych przedwcześnie podaje się jednorazowo domięśniowo witaminę K w dawce 0,5 mg (przy masie urodzeniowej 1500 mg lub mniejszej) lub 1,0 mg (przy masie urodzeniowej powyżej 1500 mg.

Witamina K1 czy K2?

Witamina K występuje w dwóch naturalnych formach:

  • K1 (filochinon, fitomenadion)
  • K2 (menachinon)

Może być również wytwarzana sztucznie i wówczas nazywana jest witaminą K3 (menadion).

Niestety nie ma zbyt dużo badań pokazujących, jaka jest biodostępność (przyswajalność) witaminy K pochodzącej z różnych źródeł pokarmowych. Jednakże wydaje się, że witamina K występująca w surowcach roślinnych, która jest połączona z innymi składnikami może być gorzej wchłaniana od tej, która znajduje się w olejach czy też w suplementach diety. Pomimo tego, to nadal zielone warzywa liściaste powinny być jej głównym źródłem w naszej diecie..

Zaobserwowano, że witamina K2 wchłania się w jelitach prawie całkowicie, zaś witamina K1 na poziomie 5-15%.

Dodatkowo stwierdzono, że witamina K2 cechuje się wyższą aktywnością biologiczną niż witamina K1 i ma dłuższy okres półtrwania (dłużej utrzymuje się we krwi).

Ze względu na fakt, że witamina K jest rozpuszczalna w tłuszczach, to dodanie źródła tłuszczu (np. oleju) do produktu bogatego w tę witaminę spowoduje zwiększenie jej przyswajalności. W dzisiejszych czasach modne jest spożywanie produktów o obniżonej zawartości tłuszczu, co jednak w tym przypadku może okazać się niekorzystne i warto dodać kilka kropel dobrej jakości oleju np. do surówki z kapusty.

Witamina K jako lek

W Japonii witamina K stosowana jest w leczeniu osteoporozy

W Japonii stosuje się pewną odmianę witaminy K2 nazywaną menatetrenonem w leczeniu osteoporozy, w dawce aż 45 mg/dzień.

Witamina K i D - współdziałanie

Podawanie witaminy K razem z witaminą D wpływa korzystnie na kości

W przeprowadzonych badaniach zauważono, że jednoczesne podawanie witaminy K z witaminą D wywołuje bardziej korzystny efekt w mineralizacji kości, niż działanie tych związków osobno.

Przeciwwskazania

Witamina K spożywana wraz z dietą lub suplementami diety może powodować niebezpieczne dla zdrowia interakcje ze stosowanymi lekami – tzw. antykoagulantami (środkami przeciwzakrzepowymi).

Leki te blokują działanie witaminy K i z tego też powodu niejednokrotnie nazywa się je antagonistami witaminy K.

Uwaga

uwaga!

Stosowanie wysokich dawek witaminy K osłabia działanie leków przeciwzakrzepowych i może prowadzić do zakrzepów

Z kolei niskie spożycie witaminy K może nasilać działanie antykoagulantów i być przyczyną nadmiernego krwawienia.

Z powyżej wspomnianego powodu zaleca się, aby osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe spożywały w miarę możliwości witaminę K na stałym poziomie. Trzeba podkreślić, że wcale nie oznacza to, że należy zrezygnować ze spożywania produktów zawierających witaminę K. Dostarczanie witaminy K codziennie w podobnej ilości pomoże w znacznym stopniu ustalić potrzebną dawkę leku.

Wśród leków będących antagonistami witaminy K wymienia się m.in. warfarynę i acenokumarol.

Więcej podobnych treści

  • dr Bartosz Kulczyński

    autor:

    dr Bartosz Kulczyński

    Dietetyk

    Dietetyk, doktorant na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu, współzałożyciel Fundacji Dietoterapii i Promocji Zdrowia „Kierunek-Zdrowie”.


Czy ten artykuł okazał się pomocny?

Oceń wpis i pomóż nam w stworzeniu najlepszego w polskim internecie źródła wiedzy o zdrowiu. Czekamy na Twoje uwagi :)

Dziękujemy za oddany głos!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Cieszymy się, że znalazłeś w tym artykule to, czego szukałeś ;)

Dziękujemy za komentarz!

Twoja opinia jest dla nas ważna. Dołożymy wszelkich starań aby nasze artykuły były lepsze.

Twoim zdaniem czegoś tu zabrakło?

Daj nam znać, a wspólnie uzupełnimy ten artykuł


Spis badań i źródeł

  • https://ncez.pl/upload/normy-net-1.pdf
  • https://ndb.nal.usda.gov/ndb/  
  • https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK222310/
  • Paul Clarke i wsp.: Vitamin K deficiency bleeding: the readiness is all. Arch Dis Child., 2007, 92(9), 741–743.
  • Sarah L. Booth i wsp.: Vitamin K: food composition and dietary intakes. Food Nutr Res., 2012, 56, 103402/fnrv56i05505.
  • Martin J. Shearer i wsp.: Vitamin K Nutrition, Metabolism, and Requirements: Current Concepts and Future Research1,2. Adv Nutr., 2012, 3(2), 182–195.

Masz pytanie?

Jeśli chciałbyś wiedzieć więcej na ten temat lub wiesz jak uzupełnić artykuł, napisz do nas. Nasi specjaliści udzielą Tobie szybkiej odpowiedzi i przeanalizują proponowane zmiany w treści.

Administratorem Twoich danych osobowych jest vitapedia.pl. Twoje dane posłużą nam wyłącznie do kontaktowania się z Tobą.

Newsletter