Jak dawkować Witaminę K?
Ostatnia aktualizacja: 13 września 2021
- Pisząc ten artykuł, korzystaliśmy z:
- 22źródła
- 2badań
Witamina K należy do grupy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i pełni ważne funkcje w ludzkim organizmie. W zależności od płci i wieku powinno spożywać się odmienne dawki witaminy K. Występuje ona w wielu produktach spożywczych, dlatego bardzo rzadko zdarza się abyśmy nie dostarczali jej w odpowiednich ilościach.
W pigułce
- Witamina K występuje głównie w postaci filochinonu (witamina K1) i menadionu (witamina K2)
- Głównym źródłem witaminy K w diecie są zielone warzywa liściaste i warzywa kapustne
- Dorosły człowiek powinien spożywać ok. 60 µg witaminy K / dzień
- Niedoborem witaminy K zagrożone są szczególnie noworodki, dlatego też w ramach profilaktyki niedoborów zaleca się podawanie witaminy domięśniowo tuż po urodzeniu
- Witamina K spożywana razem z witaminą D wpływa korzystnie na zdrowie kości i naczyń krwionośnych
- Nie określono górnego poziomu spożycia witaminy K
- W Japonii witamina K stosowana jest w mega dawkach w leczeniu osteoporozy
- Witamina K wchodzi w interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi (warfaryną) - nie należy jej przyjmować w połączeniu z nimi
Gdzie występuje Witamina K?
Bogatym źródłem witaminy K1 są zielone warzywa liściaste
Spośród wszystkich surowców, najbogatsza w witaminę K1 jest świeża natka pietruszki. Jedna łyżeczka pietruszki (ok. 5 g) dostarcza aż 60 µg witaminy K, co w pełni pokrywa zapotrzebowanie człowieka na ten składnik.
Dobrym roślinnym źródłem witaminy K są również inne zielone warzywa: rzeżucha, szpinak, jarmuż, endywia, szczypiorek, brukselka, sałata, brokuły, kapusta.
W mniejszych ilościach witamina K obecna jest również w olejach roślinnych (sojowym, rzepakowym), margarynie, orzechach nerkowca i kiwi.
Witamina K2 znajduje się w produktach pochodzenia zwierzęcego
Witaminę K (szczególnie jej formę K2) można spotkać też w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak: wątroba z gęsi, salami, mięso z piersi kurczaka, żółtko jaja.
Witamina K2 występuje w produktach fermentowanych
Witamina K2 obecna jest również w produktach fermentowanych. Tradycyjna japońska potrawa nazywana natto (sfermentowana soja) zawiera nawet 1600 µg witaminy K w 100 g produktu. Niewielkie ilości witaminy K2 można znaleźć w serach twardych (np. Gouda) i miękkich (sery pleśniowe).
Zwyczajowo stosowana dieta dostarcza głównie witaminę K1
Według danych naukowych, witamina K1 stanowi ok. 60-90% całkowitej puli dostarczanej witaminy K z pożywienia.
Witamina K jest wytwarzana w organizmie człowieka
Jedna z form witaminy K – witamina K2, nazywana menachinonem jest syntetyzowana w przewodzie pokarmowym człowieka (głównie w jelicie krętym i czczym) za sprawą obecnej w nim flory bakteryjnej.
Jak dawkować Witaminę K?
Witaminę K należy spożywać w ilości ok. 1 µg / kg masy ciała
Zapotrzebowanie na witaminę K zależy szczególnie od płci, wieku i stanu fizjologicznego organizmu.
Osoby dorosłe powinny średnio spożywać ok. 60 µg witaminy K na dobę. Dla uproszczenia jest to 1 µg na 1 kg masy ciała.
W poniższej tabeli zamieszczono szczegółowe informacje dotyczące wystarczających poziomów spożycia witaminy K.
Płeć i wiek | Dawka witaminy K (µg/dzień) |
---|---|
Niemowlęta | |
0-0,5 | 5 |
0,5-1,0 | 8,5 |
Dzieci | |
1-3 lat | 15 |
4-6 lat | 20 |
7-9 lat | 25 |
Chłopcy | |
10-12 lat | 40 |
13-15 lat | 50 |
16-18 lat | 65 |
Dziewczęta | |
10-12 lat | 40 |
13-15 lat | 50 |
16-18 lat | 55 |
Mężczyźni | |
>18 lat | 65 |
Kobiety | |
>18 lat | 55 |
Kobiety ciężarne | 55 |
Kobiety karmiące | 55 |
Podane w tabeli zalecane spożycie odnosi się do takiej ilości witaminy K, która pozwala zapewnić odpowiednią aktywność czynników krzepnięcia krwi. Wydaje się jednak, że aby witamina K spełniała jeszcze inne funkcje terapeutyczne, jej spożycie powinno być wyższe niż to proponowane i wynosić nawet ok. 1 mg/dzień.
Zwyczajowa dieta pokrywa zapotrzebowanie na witaminę K
Według danych naukowych, średnie spożycie witaminy K w ogólnej populacji mieści się w zakresie 60 – 200 µg/ dzień, co oznacza, że jej zbyt niskie spożycie wśród społeczeństwa zdarza się stosunkowo rzadko.
Spożywanie odpowiedniej ilości witaminy K zapobiega m.in. samoistnym krwawieniom i wzmacnia układ kostny.
Nie ustalono tolerowanej górnej dawki witaminy K
Według założeń naukowców, dopuszczalny górny poziom spożycia danego składnika odżywczego to taka jego maksymalna ilość, która nie powoduje u większości społeczeństwa skutków ubocznych.
W przeprowadzonych badaniach na zwierzętach i z udziałem ludzi nie zaobserwowano żadnych działań niepożądanych związanych ze spożywaniem naturalnej witaminy K w postaci żywności lub suplementów diety. Dlatego też nie ustalono dla witaminy K maksymalnego progu spożycia.
Witamina K dla noworodków
Niemowlętom tuż po urodzeniu należy podawać witaminę K
Ze względu na niewielki stopień przenikania witaminy K przez łożysko, nierozwiniętą jeszcze mikroflorę jelitową produkującą witaminę K oraz na niską zawartość tego składnika w mleku matki, aktualne zalecenia przewidują domięśniowe lub doustne podanie witaminy K wszystkim nowonarodzonym dzieciom.
Rekomenduje się, aby noworodkom donoszonym podawać jednorazowo witaminę K domięśniowo w dawce 1 mg w ciągu pierwszych 6h po urodzeniu.
Schemat podawania witaminy K noworodkom
W sytuacji niewyrażenia zgody przez rodziców na domięśniową podaż witaminy K lub w przypadku wystąpienia hemofilii (choroby genetycznej związanej z niedoborem czynników krzepnięcia krwi) stosuje się:
- podanie doustne tuż po urodzeniu, w dawce 2 mg oraz następnie 1 mg / tydzień u niemowląt karmionych piersią aż do ukończenia 3. miesiąca życia
lub
- podanie doustne tuż po urodzeniu, w dawce 3 x 2 mg oraz następnie ta sama dawka podawana jest między 4, a 6 dniem życia i pomiędzy 4, a 6 tygodniem życia
Należy zaznaczyć, że w momencie, gdy dziecko zwymiotuje w okresie 1h od momentu podania, czynność tą należy powtórzyć.
U noworodków urodzonych przedwcześnie podaje się jednorazowo domięśniowo witaminę K w dawce 0,5 mg (przy masie urodzeniowej 1500 mg lub mniejszej) lub 1,0 mg (przy masie urodzeniowej powyżej 1500 mg.
Witamina K1 czy K2?
Witamina K występuje w dwóch naturalnych formach:
- K1 (filochinon, fitomenadion)
- K2 (menachinon)
Może być również wytwarzana sztucznie i wówczas nazywana jest witaminą K3 (menadion).
Niestety nie ma zbyt dużo badań pokazujących, jaka jest biodostępność (przyswajalność) witaminy K pochodzącej z różnych źródeł pokarmowych. Jednakże wydaje się, że witamina K występująca w surowcach roślinnych, która jest połączona z innymi składnikami może być gorzej wchłaniana od tej, która znajduje się w olejach czy też w suplementach diety. Pomimo tego, to nadal zielone warzywa liściaste powinny być jej głównym źródłem w naszej diecie..
Zaobserwowano, że witamina K2 wchłania się w jelitach prawie całkowicie, zaś witamina K1 na poziomie 5-15%.
Dodatkowo stwierdzono, że witamina K2 cechuje się wyższą aktywnością biologiczną niż witamina K1 i ma dłuższy okres półtrwania (dłużej utrzymuje się we krwi).
Ze względu na fakt, że witamina K jest rozpuszczalna w tłuszczach, to dodanie źródła tłuszczu (np. oleju) do produktu bogatego w tę witaminę spowoduje zwiększenie jej przyswajalności. W dzisiejszych czasach modne jest spożywanie produktów o obniżonej zawartości tłuszczu, co jednak w tym przypadku może okazać się niekorzystne i warto dodać kilka kropel dobrej jakości oleju np. do surówki z kapusty.
Witamina K jako lek
W Japonii witamina K stosowana jest w leczeniu osteoporozy
W Japonii stosuje się pewną odmianę witaminy K2 nazywaną menatetrenonem w leczeniu osteoporozy, w dawce aż 45 mg/dzień.
Witamina K i D - współdziałanie
Podawanie witaminy K razem z witaminą D wpływa korzystnie na kości
W przeprowadzonych badaniach zauważono, że jednoczesne podawanie witaminy K z witaminą D wywołuje bardziej korzystny efekt w mineralizacji kości, niż działanie tych związków osobno.
Przeciwwskazania
Witamina K spożywana wraz z dietą lub suplementami diety może powodować niebezpieczne dla zdrowia interakcje ze stosowanymi lekami – tzw. antykoagulantami (środkami przeciwzakrzepowymi).
Leki te blokują działanie witaminy K i z tego też powodu niejednokrotnie nazywa się je antagonistami witaminy K.
uwaga!
Stosowanie wysokich dawek witaminy K osłabia działanie leków przeciwzakrzepowych i może prowadzić do zakrzepów
Z kolei niskie spożycie witaminy K może nasilać działanie antykoagulantów i być przyczyną nadmiernego krwawienia.
Z powyżej wspomnianego powodu zaleca się, aby osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe spożywały w miarę możliwości witaminę K na stałym poziomie. Trzeba podkreślić, że wcale nie oznacza to, że należy zrezygnować ze spożywania produktów zawierających witaminę K. Dostarczanie witaminy K codziennie w podobnej ilości pomoże w znacznym stopniu ustalić potrzebną dawkę leku.
Wśród leków będących antagonistami witaminy K wymienia się m.in. warfarynę i acenokumarol.
Więcej podobnych treści
Witamina C dawkowanie
Witaminę C należy dostarczać regularnie w ilości ok. 50-90 mg/dzień. Jednak coraz częściej mówi s...
- dr Bartosz Kulczyński
- 23 czerwca 2020
Kwas foliowy: dawkowanie
Kwas foliowy powinien spożywać każdy z nas. Jednak niektóre osoby wymagają wyższych dawek tej wit...
- Żaneta Michalak
- 03 grudnia 2019
Witamina B6 dawkowanie
Witamina B6 (pirydoksyna) powinna być przez nas codziennie dostarczana w określonych ilościach. N...
- Żaneta Szymańska
- 14 sierpnia 2020
Jak dawkować Witaminę E i która jest najlepsza?
Witamina E to grupa związków chemicznych nazywanych tokoferolami. Aby dostarczyć jej wymagane ilo...
- Patrycja Nawojowska
- 13 września 2021
Witamina D dawkowanie
Głównym źródłem witaminy D jest produkcja skórna w wyniku działania promieni słonecznych. Jednak ...
- dr n.med. Marta Pełczyńska
- 14 sierpnia 2020
Spis badań i źródeł
- https://ncez.pl/upload/normy-net-1.pdf
- https://ndb.nal.usda.gov/ndb/
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK222310/
- Paul Clarke i wsp.: Vitamin K deficiency bleeding: the readiness is all. Arch Dis Child., 2007, 92(9), 741–743.
- Sarah L. Booth i wsp.: Vitamin K: food composition and dietary intakes. Food Nutr Res., 2012, 56, 103402/fnrv56i05505.
- Martin J. Shearer i wsp.: Vitamin K Nutrition, Metabolism, and Requirements: Current Concepts and Future Research1,2. Adv Nutr., 2012, 3(2), 182–195.
- Jun Iwamoto i wsp.: Vitamin K2 Therapy for Postmenopausal Osteoporosis. Nutrients., 2014, 6(5), 1971–1980.
- U Gröber i wsp.: Vitamin K: an old vitamin in a new perspective. Dermatoendocrinol., 2014, 6(1), e968490.
- Ji Na Park i wsp.: Association Between Usual Vitamin K Intake and Anticoagulation in Patients Under Warfarin Therapy. Clin Nutr Res., 2015, 4(4), 235–241.
- Francesco Violi i wsp.: Interaction Between Dietary Vitamin K Intake and Anticoagulation by Vitamin K Antagonists: Is It Really True?. Medicine (Baltimore)., 2016, 95(10), e2895.
- Guangliang Hao i wsp.: Vitamin K intake and the risk of fractures. Medicine (Baltimore)., 2017, 96(17), e6725.
- Gerry Kurt Schwalfenberg i wsp.: Vitamins K1 and K2: The Emerging Group of Vitamins Required for Human Health. J Nutr Metab., 2017, 2017, 6254836.
- Guomin Shen i wsp.: Warfarin traps human vitamin K epoxide reductase in an intermediate state during electron transfer. Nat Struct Mol Biol., 2017, 24(1), 69–76.
- Y Somekawa i wsp.: Use of vitamin K2 (menatetrenone) and 1,25-dihydroxyvitamin D3 in the prevention of bone loss induced by leuprolide. J Clin Endocrinol Metab, 1999, 84(8), 2700-4.
- L J Schurgers i wsp.: Determination of phylloquinone and menaquinones in food. Effect of food matrix on circulating vitamin K concentrations. Haemostasis, Nov-Dec, 30(6), 298-307.
- C Vermeer i wsp.: Role of K vitamins in the regulation of tissue calcification. J Bone Miner Metab, 2001;19(4):201-6., 19(4), 201-6.
- Takahisa Ushiroyama i wsp.: Effect of continuous combined therapy with vitamin K(2) and vitamin D(3) on bone mineral density and coagulofibrinolysis function in postmenopausal women. Maturitas, 2002, 41(3), 211-21.
- J M Conly i wsp.: The production of menaquinones (vitamin K2) by intestinal bacteria and their role in maintaining coagulation homeostasis. Prog Food Nutr Sci, Oct-Dec, 16(4), 307-43.
- Mike Ufer i wsp.: Comparative pharmacokinetics of vitamin K antagonists: warfarin, phenprocoumon and acenocoumarol. Clin Pharmacokinet, 2005;44(12):1227-46., 44(12), 1227-46.
- Martin J Shearer i wsp.: Metabolism and cell biology of vitamin K. Thromb Haemost, 2008, 100(4), 530-47.
- Francesco Violi i wsp.: Interaction Between Dietary Vitamin K Intake and Anticoagulation by Vitamin K Antagonists: Is It Really True?: A Systematic Review. Medicine (Baltimore), 2016, 95(10), e2895.
- Maria Fusaro i wsp.: Vitamin K plasma levels determination in human health. Clin Chem Lab Med, 2017, 55(6), 789-799.
- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0031393916301937
Masz pytanie?
Jeśli chciałbyś wiedzieć więcej na ten temat lub wiesz jak uzupełnić artykuł, napisz do nas. Nasi specjaliści udzielą Tobie szybkiej odpowiedzi i przeanalizują proponowane zmiany w treści.